ANG PAGTATALO NG BARIL AT TINAPAY

Isang sentimo ang pinagmulan.

Para saan kaya ilalaan ng nalilitong si Juan?

Nakikinig sa dalawang panig na nagbabangayan.

Mahigpit ang laban ng bawat pangangailangan.

Ialay mo iyan sa akin, anak !

At ika’y hinding-hindi mapapahamak

Ako ang iyong tanggol mula sa nais manakit

BARIL na sandata, hawakan mong mahigpit.

Halika anak, sa akin ay lumapit

Ika’y mabubusog hanggang sukdulang langit

Ako ang iyong lakas, ang pinagmulan ng enerhiya

TINAPAY ng iyong buhay, kainin ng walang duda.

Aba, aba! Huwag kang padadala

Pagkaing iya’y di ka makakalinga

Aanhin mo iyan kung andyan na ang kalaban?

Wala syang pakinabang, proteksyon ko ang kailangan!

Naku Juan, sinungaling iyang baril !

Kung sikmura’y kumakalam, kumain ka’t wag papigil

At bakit pa matatakot, andyan naman si Uncle Sam?

Hala, pili na ng tinapay na katakam-takam.

Ay ay anak, habang buhay bang magtatago?

Kailangang manindigan, kung hindi, ika’y maglalaho

Baril ang syang sagot sa mapangahas na daigdig

At hindi isang pagkaing kaybilis lumamig!

Dahil ba sa kalye EDSA, baril ba ang pananggalang?

Hindi ba’t tinapay, pagkain sa sundalo’y isinalang?

Ako ang tinapay, sa Diyos na inaalay

At hindi ang isang marahas na baril, na kumikitil ng buhay!

Wala kang karapatan, pagsabihan ako ng ganyan

Ang dagat sa bakuran ni anak, pinag-aagawan

Tingin mo ba ika’y makakapanalo kay Juan sa digmaan?

Kung Tsinoy ang kalaban, BARIL ang dapat hinahawakan!

Ikaw na walang ibang ginagawa kundi ang pumatol sa gulo

Paano pag nagutom si Juan, bibigyan mo ba ng dugo?

Iyong pakakatandaan, dala mo lagi’y malungkot na wakas

At tinapay ang masayang simula, ang nagbibigay lakas!

Nalilimutan mo yata’t bitbit ko ang panibagong bukas?

Kapag baril ang laging tangan, sa panganib ay makakatakas

Juan, tularan mo si Miguel at si McArthur

Mundo’y laging mapagbanta, kaya’t dapat lagi kang handa.

Isang sentimo ang pinagmulan.

Para saan kaya ilalaan ng nalilitong si Juan

Nakikinig sa dalawang panig na nagbabangayan.

Nang dumating ang AKLAT, sa ‘di inaasahan.

Ipagpaumanhin niyo’t ako’y sisingit sa usapan

Kung makapanglait kayo sa isa’t isa, para kayong walang pinag-aralan

Pareho kayong mahalaga at kailangan ni Juan

Subalit sa sitwasyon ngayon, ‘di kayo karapat-dapat pagtuunan.

Musmos pa si Juan, baka nakaligtaan mo, BARIL na mapagmataas

Nais kong ipaalala na may mga bagay na hindi kailangan ng dahas

Kung si Juan ay edukado at diplomatiko, tiyak walang gulo

Kaalaman ang kanyang kailangan mula sa tulad kong LIBRO.

Bata pa si Juan, baka nakaligtaan mo, TINAPAY na nagpapakaluho

Gusto kong ipabatid,  na abunda ka sa bawat pulo

Kung sa karunungan ng pagkatao, si Juan ay sapat

Ano pa’t ang dapat pag-laanan ay ang tulad kong AKLAT.

Maipagtatanggol nya ang sarili kahit walang baril na tangan

Iya’y kapag ikaw anak ay mapamaraan

Mabubusog niya ang sarili hindi lamang sa pisikal

Iya’y kapag ang mga aral anak, sa isip ay ikinikintal.

Kailangan mong matuto hindi sa karahasan

Kailangan mong mag-aral hindi rin sa kabusugan.

Juan, dapat mong pag-laanan ng iyong sentimo

Isang AKLAT na siyang huhubog sa iyong pagkatao.

Isang sentimo ang pinagmulan.

Para saan kaya ilalaan ng nalilitong si Juan

Nakikinig sa dalawang panig na nagbabangayan.

Nang dumating ang AKLAT, siya’y biglang naliwanagan.

Lumakad si Juan sa tuwid na daan

Papunta sa isang gusali sa harapan

Anong establisyemento kaya itong kanyang tutuluyan?

Ayun! Si Juan, PUMASOK SA PAARALAN.

Mga simbolo:

Baril: sandatahang lakas

Tinapay: konsumo sa pagkain

Juan: gobyerno, mga Pilipino

Aklat : Edukasyon

Isang sentimo: Budget, pera

Uncle Sam: Estados Unidos

Dagat sa bakuran: Spratlys Island

Kalye Edsa: ala-ala ng People Power

Miguel at McArthur: mga dayuhan

NGAYONG HUBAD NA ANG MGA SIMBOLONG ITO, MAIINTINDIHAN MO NA KAYA KUNG ANONG IBIG IPABATID SA TULA ??

Mag-isip ka.